در سال ۱۷۹۰، مردی فرانسوی به نام سیفراک زندگی می‌کرد که بسیار روشنفکر بود.

روزی او در خیابانی در پاریس قدم می‌زد. روز قبل باران باریده بود و راه رفتن در جاده بسیار دشوار بود. ناگهان کالسکه‌ای پشت سرش پیچید. خیابان باریک بود و کالسکه پهن، و سیفراcاز زیر گرفته شدن توسط کالسکه جان سالم به در برد، اما غرق در گل و باران بود. وقتی دیگران او را دیدند، دلش به حالش سوخت و با عصبانیت فحش دادند و خواستند کالسکه را متوقف کنند و با هم حرف بزنند. اما صفراcزمزمه کرد: «بس کن، بس کن، و بگذار بروند.»

وقتی کالسکه دور شد، او همچنان بی‌حرکت کنار جاده ایستاده بود و فکر می‌کرد: جاده خیلی باریک است و این همه آدم آنجا هستند، چرا نمی‌توان کالسکه را عوض کرد؟ کالسکه باید در امتداد جاده از وسط نصف شود و چهار چرخ آن به دو چرخ تبدیل شود... او این فکر را کرد و برای طراحی به خانه رفت. پس از آزمایش‌های مکرر، در سال ۱۷۹۱ اولین «چرخ چوبی» ساخته شد. اولین دوچرخه از چوب ساخته شده بود و ساختار نسبتاً ساده‌ای داشت. نه نیروی محرکه داشت و نه فرمان، بنابراین دوچرخه‌سوار با پاهایش به شدت به زمین فشار می‌آورد و هنگام تغییر جهت مجبور بود پیاده شود تا دوچرخه را حرکت دهد.

با این حال، وقتی سیفراcدوچرخه را برای چرخیدن در پارک بردم، همه شگفت‌زده و تحت تأثیر قرار گرفتند.